De verdediging van Winnenthal

Langs de Nederrijn lagen vroeger tal van kleine rijkjes. Langs hun grenzen bouwden ze verdedigingswerken. Als het mogelijk was, kozen ze voor natuurlijke hindernissen als de Rijn. Maar dat kon niet altijd en voor de uitvinding van het prikkeldraad, was een aangelegde waterweg de beste oplossing. De sloten en greppels werden met de hand gegraven. Ze hielpen ook bij de waterafvoer van de velden en droegen op die manier bij aan de landbouw in de omgeving.

De opgegraven aarde werd gebruikt om naast de sloot een vestingwal aan te leggen. Die werd vervolgens beplant met een doornhaag: een landweer. Samen met de middeleeuwse kastelen werd zo een sterke en complexe verdedigingslinie voor het hele gebied gevormd. Hier bij Huis Winnenthal is de circa 600 jaar oude landweer nog goed behouden gebleven, hoewel grote delen intussen zijn geëgaliseerd.

Het oorspronkelijke kasteel Winnenthal werd al in de veertiende eeuw gebouwd voor de vrouw van hertog Adolf I von Jülich. Het was een van de oudste kastelen aan het water van de Nederrijn. Helaas werd het in de Tweede Wereldoorlog compleet verwoest. Daarna werd er op het terrein onder andere bietenstroop en brandewijn geproduceerd en was er een restaurant. Na een omvangrijke verbouwing in de jaren tachtig van de vorige eeuw, wordt Winnenthal nu gebruikt als seniorenresidentie. En de landweer, ooit bedoeld om indringers buiten te houden, is tegenwoordig een ideale wandelroute.